Het gedicht "I skoetsjno i groestno" heeft mij vanaf mijn studententijd gefascineerd. Tijdens mijn nevenstudie Russische taal- en letterkunde, waarin ik voor het eerst kennismaakte met het gedicht, weet ik nog steeds hoe onze conversatiedocente, een ex-ballerina van het Bolshoi-gezelschap maar in Nederland woonachtig, ons verplichtte het gedicht uit het hoofd te leren en correct te reciteren. Ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor.
Michail Lermontov was een romantische dichter uit het begin van de negentiende eeuw, die slechts 26 jaar is geworden. Hij kwam in 1841 om het leven in een duel.
Dit is waarschijnlijk één van zijn beroemste gedichten - hij schreef het in het jaar voor zijn dood. Het onderwerp is (uiteraard) de liefde: passievol, ontroerend, vol pathos, smachtend. Kortom: het leven zelf.
De ondertitel Een verhaal over het leven heb ik er zelf aan toegevoegd.
Het is de bedoeling dit lied in het Russisch te zingen. De partituur bevat een nauwgezette transliteratie en uitspraakhandleiding voor Nederlandstaligen die geen Russisch spreken. Voor het goede begrip van de tekst is een vertaling in de partituur toegevoegd (zie ook hieronder).
Het gedicht
И скучно и грустно, и некому руку податьDe vertaling
Uitgeblust en neerslachtig en niemand om mij de hand te reikenU kunt zich hieronder een indruk vormen van het lied.
© De volledige auteursrechten van de muziek (ook van deze elektronische variant) zijn gedeponeerd.
Dat wil zeggen dat u het uitsluitend kunt beluisteren maar niet in zijn geheel en niet gedeeltelijk mag gebruiken voor uw eigen doeleinden. Laat staan het verspreiden of voor eigen opvoeringen of producties gebruiken. Citaatrecht regelt u via de uitgever en/of via de Buma/Stemra. |
0:00
0:00
Niks gevonden!