Naast Orgeldeun voor en na (zie hier) is Soms één van mijn vroegste composities die de prullebak heeft overleefd. Het is op basis van een gedicht van Bertus Aafjes (1914-1983) gecomponeerd voor een vierstemmig koor dat ik in die tijd dirigeerde. In 2017 heb ik paar inzetten voor het koor veranderd die te moeilijk bleken en er een - naar mijn inzicht, verrijkende - begeleiding van viool en cello aan toegevoegd.

Dit is het gedicht:

Soms was uw naaktheid traag als zomeruren.
En soms ook dartel als een hert of hinde.
Soms was het enkel van een dier het pure,
of van een ander dier het wilde, het blinde.

Of van een vogelschaar het overvliegen.
Dan woog uw borst haast niets, de smetteloze.
Of van een kelk 't  gewichteloze wiegen.
Zo waart gij soms voor 't welken van de rozen.

En ik die eens de hemel zocht daarboven.
Van sterrenglans en zilverlicht bestoven.

Ik werd voorgoed een aardse hemeling.
Ik vond de hemel naast mij.
Als ik u in mijn armen samengaarde
en als op vleuglen in u overging.