Op deze pagina wil ik u graag enige achtergrondinformatie geven over mijn compositie met de klassieke naam 'Dies Irae'. Het is echter niet ècht klassiek in veel opzichten.
In de eerste plaats: het is geen religieus werk, alhoewel u dat waarschijnlijk had aangenomen op grond van de titel. De gebruikte tekst bestaat echter wel voor ongeveer zeventig procent uit de oorspronkelijke beroemde - maar grotendeels in onbruik geraakte - liturgische tekst van de speciale katholieke begrafenismis.
Echter!
Omdat ik geen katholiek of protestant, moslim, hindoe, enzovoort, ben, heb ik de tekst naar achttien strofen omgezet en alle verwijzingen naar welke god dan ook waarin mensen geloven eruit gehaald.
Wij mensen moeten het zelf doen, hoe erg het ook wordt in de wereld. Naar mijn mening bestaat er geen supermacht. Overigens: als hij/zij/het al bestaat, dan heeft hij de afgelopen jaren behoorlijk veel geslapen.
Bovendien heb ik de strofen herordend in een voor mij logischer volgorde. Het gevolg is onder andere dat het met het Tuba mirum begint (... wij worden geroepen...) en dat de klassieke opening Dies Irae pas later komt.
Motivatie
Het begon echt op 9 september 2001, daarna (en daarvoor) alle aanvallen op onschuldige mensen over de hele wereld, Syrië, ik herinnerde me de Rode Kmer, ik heb Bokam Haram op televisie gezien, potenrammen ervaren, ik heb stupiditeit, hebzucht en bedrog van (wereld-) leiders gezien door het venster naar de wereld - om nog maar te zwijgen van onze mondiale joker Trump, dodelijke bedreigingen van ziekten ervaren en gezien, enzovoort, enzovoort. Toen werd ik overspoeld en kon niets anders meer doen dan deze muziek schrijven. Omdat muziek troost en omdat het naar mijn mening het beste is om naar de muziek te luisteren, die in overeenstemming is met de eigen stemming. Muziek die je gemoedstoestand bevestigt en niet ontkent.
Wat mijn stijl is, mag u beslissen. Persoonlijk houd ik mij daarmee niet bezig. In ieder geval is mijn stijl geïnspireerd op het werk van vele componisten, want elke kunstenaar is geïnspireerd door zijn overleden dan wel levende confrères. Het is eclectisch, omdat ik me niet wil beperken tot één streng geformuleerd paradigma. Mijn doel is om u een emotionele ervaring te geven door naar mijn muziek te luisteren, zonder me te verliezen in het noteren van lawaai en zinloos geluid. Er is natuurlijk logos, er is ethos, maar het belangrijkste van alles is pathos (vrij naar mijn naamgenoot Aristoteles, zij het in een andere declinatie).
Attentie
Als u haast heeft in het leven, als u slechts op spanning en herrie uit bent: luister niet! Het zal niets voor u zijn.
Als u daarentegen bereid bent zich te verdiepen en onder te dompelen in het muzikale panorama, probeer het dan. Misschien vindt u het nog mooi ook.
Reacties
Ik heb veel reacties op mijn muziek. Nee, geen Facebook of Twitter (nog). Echte persoonlijke reacties.
Let op: dit waren alleen reacties op de elektronische weergave van de muziek! Dus ik heb goede verwachtingen voor de optredens met echte musici.
Ga hier naar het Liber Amicorum. De onderstaande bijdragen zijn daar trouwens ook in opgenomen.
"C'est très forte. C'est aussi très belle. Et... ça me donne une chaire de poule!" Claude, Quebec
"Het is erg sterk. Het is ook erg mooi. En ... ik krijg er kippevel van."
"Sehr emotionelle Musik. Umwerfend, würde ich sogar sagen." Gustav, München
"Zeer emotionele muziek. Overweldigend, zou ik zelfs zeggen."
"Merde ... c'est très belle. Mais tu m'as fait pleurer." Jean-Louis, Messery
"Shit ... heel mooi. Toch heb je me aan het huilen gebracht."
"Je le trouve angélique. Très belle." Christian, Montcombroux les Mines
"Het is engelachtig. Erg mooi."
"Mooi. Doet me aan iemand denken..." Leonard, Rotterdam
'Super ... Une touche de mélancolie, mais quand même gay.' Michelle, Grenoble
"Super ... Een hint van melancholie, maar over het geheel genomen een optimistische sfeer."
'La musique est très belle, mais ça donne-moi l'angoisse.' Jean-Paul, Toulouse
"Prachtige muziek, maar ik word er angstig van."
Maar laat ik eerlijk zijn. Er waren ook mensen die ervan wegliepen. Mensen die het niet konden appreciëren of het te zwaar (wat dat ook moge zijn) vonden. Veronderstel ik.
Het werk
Dit Dies Irae is geschreven voor volledig orkest waaronder een harp, met vier solisten (sopraan, alt, tenor en bas) en SATB koor.
Het werk is klaar, al verander/verbeter ik in de nabije toekomst zonder twijfel nog het één en ander. Ik houd u op de hoogte.
Dankbetuiging
Ik ben dr HJ van Dam, professor aan de Vrije Universiteit Amsterdam, buitengewoon dankbaar voor zijn correcties en wijzigingen in de Latijnse tekst om het aan te passen aan mijn seculiere wensen. Ik zou het nooit hebben aangedurfd om zelfs maar met componeren te beginnen zonder dat hij zijn oog over de woordkeuze, declinaties en conjugaties had laten gaan.
Hieronder kunt u een indruk krijgen van de tweede versie (rev. 05-2019) van deze compositie.
Het gehele werk duurt ±60 minuten.
© De volledige auteursrechten van de muziek (ook van deze elektronische variant) zijn gedeponeerd.
Dat wil zeggen dat u het uitsluitend kunt beluisteren maar niet in zijn geheel en niet gedeeltelijk mag gebruiken voor uw eigen doeleinden. Laat staan het verspreiden of voor eigen opvoeringen of producties gebruiken. Citaatrecht regelt u via de uitgever en via de Buma/Stemra.
|
Start-pagina
Start
Compositie-pagina's
Leiden an der Liebe
Dies Irae
Nooit meer alleen
De kleine clown
De Gevangene
Einde
Skelet
Soms
Orgeldeun voor en na
Informatie-pagina's
Biografie van de componist
Over auteursrechten
Contact opnemen
Nieuws-pagina's
Nieuws en nieuwtjes
Concerten
Columns
Columns over muziek, leven en liefde
Liber Amicorum (vriendenboek)